Σ’ αυτό το σημείο ας δούμε κάποιες ιδιαιτερότητες της εντολής polyline. Έχουμε σχεδιασμένα σ’ αυτό το αρχείο κάποια points. Αν αυτά τα points αποτελούσαν σημεία τα οποία έχουν αποδοθεί μέσω συντεταγμένων και αποτελούν π.χ. σημεία ενός δρόμου, για να τα ενώσουμε μεταξύ τους, και να εμφανιστεί το σχεδιογράφημα του δρόμου, η πρώτη σκέψη του καθενός θα πήγαινε στην Spline. Ας δούμε λοιπόν τι Spline, και γιατί είναι λάθος αν την χρησιμοποιήσουμε. Παίρνουμε τη Spline, και ενώνουμε τα points μεταξύ τους. Ως αποτέλεσμα μας φαίνεται σωστό. Κατά 99% όμως αυτά τα σημεία βασίζονται πάνω σε κύκλους. Οι καμπύλες της Spline λοιπόν, αν πάρουμε μια άλλη εντολή τη line π.χ., και την πλησιάσουμε στην Spline μας, θα δούμε ότι οι καμπύλες της δε μας θυμίζουν τίποτα, ούτε ένα στοιχείο που να αναφέρεται σε κύκλους. Ας δούμε λοιπόν ποια είναι η σωστή διαδικασία για να βγει το σχεδιογράφημα ενός τέτοιου καμπύλου συστήματος. Διαγράφουμε τη Spline, και ενώνουμε τα σημεία μας, με μια polyline. Η polyline που σχεδιάστηκε, δεν είναι καμπύλη αλλά αντιθέτως αποτελείται από γραμμικά ευθεία τμήματα. Σ αυτό το σημείο λοιπόν πληκτρολογούμε στην Command line, την εντολή PEDIT, από το polyline edit. Επιλέγουμε την polyline μας, και σ αυτό το σημείο πληκτρολογούμε το F από το Fit, όπως βλέπουμε εδώ κάτω. Πατάμε Enter για να βγούμε από την εντολή, και βλέπουμε ότι η polyline μας απέκτησε τις καμπύλες που ήταν αναγκαίες για το σχέδιο. Για να δούμε λοιπόν τη διαφορά σ αυτό το σημείο, παίρνουμε ξανά τη line, και μόλις πλησιάσουμε την polyline μας, βλέπουμε ότι εμφανίζονται, κάποια σημάδια στα οποία εάν πλησιάσουμε, παρατηρούμε πως μας εμφανίζουν τα κέντρα, από τα οποία αποτελείται η polyline μας. Δηλαδή, αν τα σημεία μας αυτά βασιζόντουσαν σε κύκλους, η polyline αυτή η οποία καμπυλώθηκε με την PEDIT και Fit, θα ταίριαζε απόλυτα στα τμήματα των κύκλων από τα οποία έχουν εμφανιστεί τα points μας. Αυτή είναι η σωστή διαδικασίασε και όχι η ένωση των σημείων με την Spline.