Κατά τον σχεδιασμό μιας παρουσίασης θα σας βοηθήσουν, σε μεγαλύτερο, ή μικρότερο βαθμό, οι παρακάτω επισημάνσεις, προκειμένου να δημιουργήσετε μια παρουσίαση η οποία θα επιτύχει στους στόχους της. Το μέγεθος του ακροατηρίου, οι διαστάσεις της αίθουσας, και ο φωτισμός. Θα πρέπει να λάβετε υπ’ όψιν το μέγεθος του ακροατηρίου διότι, ανάλογος με το μέγεθος του θα πρέπει να είναι και ο χώρος στον οποίο θα γίνει η παρουσίαση. Έτσι, αν το ακροατήριο αποτελείται από λίγα άτομα, ο χώρος μπορεί να είναι μικρός. Η διάταξη της αίθουσας, σε μικρούς χώρους, συνήθως είναι η διάταξη Π. Όσο μικρότερο είναι το ακροατήριο, τόσο περισσότερο επιτρέπει την άμεση επικοινωνία του ομιλητή, με ερωτήσεις και διατύπωση απόψεων. Σε μεγαλύτερα ακροατήρια επιλέγεται η διάταξη σχολικής αίθουσας ή αμφιθεατρική. Όταν αυξάνεται το μέγεθος του ακροατηρίου, είναι πολύ δύσκολη η ενεργή συμμετοχή, και γι’ αυτόν τον λόγο προβλέπεται, στο τέλος της παρουσίασης, κάποιος χρόνος για ερωτήσεις. Ένα στοιχείο που πρέπει επίσης να λάβετε υπ’ όψιν σας, είναι ο φωτισμός της αίθουσας. Ο σωστός φωτισμός συνήθως βοηθά την παρουσίασή. Φροντίστε, όταν η αίθουσα είναι φωτεινή, η παρουσίασή να έχει σκούρο φόντο, ενώ όταν είναι σκοτεινή να έχει ανοικτό φόντο. Κατά την σχεδίαση της παρουσίασης, θα πρέπει να γνωρίζετε για το ακροατήριό σας τα παρακάτω στοιχεία: Ηλικία. Η ηλικία του ακροατηρίου έχει άμεση σχέση με το ύφος της παρουσίασης, καθώς και με τις έννοιες τις οποίες θα αναπτύξετε. Μορφωτικό επίπεδο. Αν το μορφωτικό επίπεδο είναι χαμηλό, θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε απλό λόγο, και περισσότερα παραδείγματα. Αν το μορφωτικό επίπεδο είναι υψηλό, τότε μπορείτε να χρησιμοποιήσετε πολύπλοκους και τεχνικούς όρους. Σε περίπτωση που απευθύνεστε σε επαγγελματίες, σχετικούς με το θέμα της παρουσίασης, τότε μπορείτε να παραλείψετε βασικές έννοιες, η γνώση των οποίων θεωρείται αυτονόητη, και η επανάληψη των οποίων ίσως να είναι κουραστική. Πολιτιστικό επίπεδο. Θα πρέπει να λάβετε υπ’ όψιν σας, πως θα παρουσιάσετε το θέμα σας, σε συγκεκριμένες πολιτισμικές ομάδες. Μην χρησιμοποιείτε εκφράσεις και κινήσεις, οι οποίες μπορούν να προσβάλλουν το ακροατήριο. Το ακροατήριο, μπορεί να κατανοήσει και να αφομοιώσει καλύτερα αυτό που θέλετε να του πείτε, αν χρησιμοποιήσετε οπτικά βοηθήματα, όπως φωτογραφίες, διαγράμματα, ή γραφήματα. Τα οπτικά βοηθήματα πρέπει να είναι ευδιάκριτα στο σύνολο του ακροατηρίου. Να μπορούν δηλαδή να τα δουν, και όσοι κάθονται στις τελευταίες σειρές. Πρέπει να χρησιμοποιούνται με μέτρο. Να αποσαφηνίζουν, και να βοηθούν στην κατανόηση και όχι να υπάρχουν για διακοσμητικούς λόγους. Επίσης, μην χρησιμοποιείτε πολλά εφέ κίνησης. Περισσότερο κουράζουν σε βάθος χρόνου, παρά ωφελούν. Αποφύγετε δηλαδή, διαφάνειες σαν και αυτήν. Χρήσιμο, είναι να μοιράζετε στο ακροατήριο, ένα αντίγραφο της παρουσίασης σας, στο οποίο να αναφέρονται τα σημαντικότερα σημεία της ομιλίας. Όσον αφορά την χρήση χρωμάτων, θα πρέπει να χρησιμοποιείτε όσο λιγότερα γίνεται, και πάντα σε κατάλληλο φόντο. Πολλά χρώματα μπορούν να αποπροσανατολίσουν το ακροατήριο, Να του αποσπάσουν την προσοχή, Να έχουν αρνητικές συνέπειες για τον ομιλητή, για την εταιρία ή το προϊόν. Έναν σημαντικό παράγοντα που θα πρέπει να λάβετε υπ’ όψιν, σε σχέση με τα χρώματα, είναι η αχρωματοψία ή δαλτονισμός. Η αχρωματοψία είναι η αδυναμία διάκρισης ενός από τα τρία χρώματα: Κόκκινο, πράσινο και κυανό(μπλε). Υπάρχει η Πλήρη αχρωματοψία, όπου όλα φαίνονται σε αποχρώσεις του μαύρου, άσπρου και του γκρι. Είναι σπάνια περίπτωση. Μπλε-κίτρινο. Επίσης σπάνια περίπτωση. Κόκκινου-Πράσινου. Είναι ο πιο κοινός τύπος. Πρόκειται για αδυναμία διαχωρισμού του κόκκινου και πράσινου χρώματος. Στην εικόνα της οθόνης, άτομα με κανονική όραση βλέπουν τον αριθμό 74. Όσοι έχουν αχρωματοψία βλέπουν 21. Με αυτά που αναφέραμε, τα ασφαλέστερα χρώματα που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε σε μια παρουσίαση, είναι το μαύρο, το άσπρο, το μπλε, και το κίτρινο. Επίσης, σε κάθε διαφάνεια να υπάρχουν το πολύ 7 γραμμές κειμένου. Αποφύγετε διαφάνειες σαν και αυτή που βλέπετε τώρα. Τα γράμματα να έχουν μέγεθος τουλάχιστον 24 στιγμές, και οι γραμματοσειρές να είναι sans-serif (π.χ. Arial), και όχι serif (π.χ. Times new roman), διότι είναι πιο ευανάγνωστες. Χρησιμοποιήστε τις κουκκίδες και την αρίθμηση, για τα κυριότερα σημεία της παρουσίασης. Τα κείμενα στις κουκκίδες να εμφανίζονται ένα-ένα, και όχι όλα μαζί. Συνήθως, σε μια παρουσίαση υπάρχει ένας εκφωνητής. Κατά την εκφώνηση, θα πρέπει να λάβει υπ’ όψιν του αρκετά θέματα. Ας δούμε μερικά. Η παρουσίαση να έχει αρχή, μέση, και τέλος. Να μην έχει μεγάλη διάρκεια, γιατί το ακροατήριο κουράζεται. Λάβετε υπ’ όψιν σας, πως μετά από 20 περίπου λεπτά, οι περισσότεροι άνθρωποι χρειάζονται ένα διάλειμμα. Να αρκεί ο διαθέσιμος χρόνος για την εμφάνιση όλων των διαφανειών που έχετε ετοιμάσει. Επίσης μην αφιερώνεται πολύ χρόνο σε μια μόνο διαφάνεια. Να κάνετε παύσεις, οι οποίες δίνουν την δυνατότητα στο ακροατήριο να αφομοιώσει αυτά που άκουσε και είδε. Δώστε σημασία στην γλώσσα του σώματος. Ο εκφωνητής πρέπει να είναι άνετος και να μην στέκεται ακίνητος. Επικοινωνήστε με το ακροατήριο κοιτάζοντας το. Η οπτική επικοινωνία δεν πρέπει να διαρκεί πολύ, γιατί μπορεί να φέρει κάποιον σε δύσκολη θέση. Επίσης χρησιμοποιήστε το χιούμορ, με προσοχή. Δώστε σημασία στον τόνο της φωνής σας.