Στη συνέχεια θα αναφερθούμε στους κανόνες επικύρωσης. Ανοίγουμε τον πίνακα «Εταιρίες». Στο πεδίο «Email» καταχωρούμε το email της κάθε εταιρίας. Ο άνθρωπος που θα χρησιμοποιήσει την βάση δεδομένων, μπορεί να εισάγει ένα λάθος email. Π.χ. infocolombia.gr. Το email αυτό είναι λάθος διότι δεν υπάρχει το σύμβολο @. Η access βέβαια θα το δεχτεί ως σωστό. Εμείς όμως μπορούμε να διασφαλίσουμε την εγκυρότητα των δεδομένων που εισάγονται στην βάση, χρησιμοποιώντας τους κανόνες επικύρωσης. Θα πρέπει δηλαδή να μην επιτρέπει η Access να εισάγονται στο email, τιμές όπως αυτές. Διαγράφουμε το λανθασμένο email. Θα δεχόμαστε τιμές στο πεδίο «Εmail» οι οποίες θα περιέχουν το σύμβολο @, και την τελεία. Για να το κάνουμε αυτό, θα πρέπει να εισάγουμε έναν κανόνα επικύρωσης. Μεταβαίνουμε λοιπόν στην προβολή σχεδίασης, επιλέγουμε το πεδίο «Email», και στον κανόνα επικύρωσης πληκτρολογούμε: Like “@.*” Χρησιμοποιούμε το κείμενο Like, γιατί η τιμή που θα πληκτρολογεί ο χρήστης θα πρέπει να μοιάζει με το περιεχόμενο των εισαγωγικών. Το σύμβολο αστεράκι *, συμβολίζει την κράτηση θέσης ενός πλήθους χαρακτήρων. Έτσι, όταν θα εισάγουμε ένα email, αυτό θα πρέπει να περιέχει κάποιο κείμενο, το σύμβολο @, κάποιο κείμενο, μετά μία τελεία, και κάποιο κείμενο. Στην επόμενη ιδιότητα, στο κείμενο επικύρωσης, πληκτρολογούμε το κείμενο: “Δεν είναι σωστή η μορφή του email”, το οποίο θα εμφανιστεί αν πληκτρολογήσουμε δεδομένα στο πεδίο Email τα οποία δεν είναι σύμφωνα με τον κανόνα επικύρωσης. Στην συνέχεια αποθηκεύουμε τον πίνακα, και μεταβαίνουμε στην προβολή φύλλου δεδομένων. Εισάγουμε στην πρώτη εταιρία, το email infocolumbia.gr. Δεν πληκτρολογήσαμε το σύμβολο @. Εάν προσπαθήσουμε να αποθηκεύσουμε την εγγραφή, θα μας εμφανισθεί το παρακάτω μήνυμα: «Δεν είναι σωστή η μορφή του email». Αυτό είναι το κείμενο το οποίο είχαμε πληκτρολογήσει στο κείμενο επικύρωσης. Θα πρέπει λοιπόν να διορθώσουμε την τιμή που είχαμε πληκτρολογήσει. Εισάγουμε το σύμβολo @, και αποθηκεύουμε την εγγραφή. Τώρα η εγγραφή αποθηκεύεται κανονικά. Πληκτολογήσαμε: κείμενο, @, κείμενο, τελεία, κείμενο. Όπως ακριβώς το είχαμε πληκτρολογήσει και στον κανόνα επικύρωσης: κείμενο, @, κείμενο, τελεία, κείμενο. Θα δούμε έναν ακόμη κανόνα επικύρωσης. Ανοίγουμε τον πίνακα «Δίσκος», στον οποίο καταγράφονται διάφορες πληροφορίες για τους δίσκους, όπως ο τίτλος του. Στο πεδίο «Έτος Ηχογραφήσεως», πληκτρολογούμε το έτος ηχογράφησης του κάθε δίσκου. Έναν αριθμό δηλαδή. Ο άνθρωπος που θα χρησιμοποιήσει την βάση δεδομένων, μπορεί να εισάγει τον αριθμό 1000. Από τη στιγμή που στο έτος ηχογράφησης γίνονται αποδεκτοί αριθμοί, η Access αποδέχεται την τιμή αυτή. Απ όσο γνωρίζουμε όμως, δεν υπάρχει δίσκος ο οποίος να ηχογραφήθηκε το έτος 1000. Θα χρησιμοποιήσουμε λοιπόν στο πεδίο αυτό, έναν κανόνα επικύρωσης για να διασφαλίσουμε την εγκυρότητα των δεδομένων που θα εισάγονται. Ας υποθέσουμε πως θα δεχόμαστε τιμές μεγαλύτερες ή ίσες από το έτος 1900, και μικρότερες ή ίσες του 2008. Μεταβαίνουμε λοιπόν στην προβολή σχεδίασης, και επιλέγουμε το πεδίο «Έτος ηχογράφησης». Στην ιδιότητα κανόνας επικύρωσης πληκτρολογούμε: >=1900 and <=2008 Χρησιμοποιούμε το and, ώστε να πληρούνται και τα δύο κριτήρια. Στην επόμενη ιδιότητα, το κείμενο επικύρωσης, πληκτρολογούμε το παρακάτω: Αποδεκτές τιμές 1900-2008 Στην συνέχεια αποθηκεύουμε τον πίνακα, και μεταβαίνουμε στην προβολή φύλλου δεδομένων. Εισάγουμε στον πρώτο δίσκο, το έτος ηχογράφησης 1890. Εάν προσπαθήσουμε να αποθηκεύσουμε την εγγραφή κάνοντας κλικ σε κάποια άλλη, θα μας εμφανισθεί το παρακάτω μήνυμα: «Αποδεκτές τιμές 1900-2008». Είναι το κείμενο το οποίο είχαμε πληκτρολογήσει στο κείμενο επικύρωσης. Πληκτρολογούμε την τιμή 1971, και αποθηκεύουμε την εγγραφή χωρίς κανένα πρόβλημα. Σε κάθε περίπτωση επειδή, στα πλαίσια αυτού του video-μαθήματος, δεν μπορούμε να εξαντλήσουμε όλες τις περιπτώσεις, καλό είναι να χρησιμοποιήσετε και την βοήθεια της access. Αν π.χ. εισάγουμε εδώ κανόνες επικύρωσης, η access μας εμφανίζει πολλά παραδείγματα χρήσης των κανόνων επικύρωσης.